Więc, zacznijmy od początku.
Jest to szkoła imienia Sayera Teresusa Snorgie. Nazwę swoją przejęła od nazwiska jej założyciela, czyli wymienionego wcześniej osobnika - Snorgie.
Jednak Snorgie nie był zwykłym człowiekiem. Był lamią, narodzonym wampirem. Jego idee były proste, stworzyć szkołę dostępną jedynie dla dzieci nocy, czyli ludzi świata mroku. No, a owi ludzie świata mroku to nikt inny jak wampiry, zmiennokształtni i inni tym podobni.
Jednak coś nie wypaliło... po kilkunastu latach Snorgie zmarł, a szkoła została bez dyrektora gdyż wampir nie miał dziecka.
Następnym jej dyrektorem był Anhalus Detroi. Miał on całkiem odmienny pomysł niźli Snorgie. Chciał by dzieci nocy jak i ludzie mogli żyć razem, bez wzajemnej nienawiści. Dlatego też sprowadził do szkoły ludzi. Jednak, panowała jedna niezłomna zasada. Dzieci nocy nie mogły ujawnić ludziom swojego istnienia...
Więc w szkole, nastał czas wielkiej maskarady.
Wszystko się udawało wyśmienicie. Nikt z ludzi nie połapał się że otaczają go stwory z mitów i legend. Po kilkudziestu latach, w szkole pojawił się kolejny dyrektor. Był nim Thierry Durche, zmiennokształtny.
Do tego czasu w szkole zaszły kolejne zmiany. Stałą się ona akademią jedynie dla chłopców, acz zarówno ludzi jak i dzieci nocy. A teraz, wszystko zaczyna się mieszać...

To był urywek historii szkoły.
Trochę was to wprowadziło w klimat mam nadzieje, jak i wyjaśniło parę spraw. Więc teraz, napisze zasady świata mroku. Są tylko dwie, jednak ich złamanie grozi niechybną śmiercią...
1. Za żadną cenę nie można zdradzić ludziom nic o świecie mroku, ani o żyjących tam istotach.
2. Nikt ze świata mroku nie ma prawa zakochać się w człowieku.
Jednak tak łatwo nie ma. Bo i można nie dopuścić do tego by się w kimś zakochać, można trzymać język za zębami.
Jednak istnieje również coś takiego, jak pokrewna dusza. Jest to osoba, jaka jest tobie przeznaczona. Jedyna w swoim rodzaju. Pokrewne dusze zawsze ciągnie coś do siebie, mogą to być przyjaciele, nieznajomi a i mogą się wzajemnie i szczerze nienawidzić.
Można znać kogoś kilka lat, a nie wiedzieć że owa osoba jest twoją pokrewną duszą. Jednak, to jest niezwykle rzadkie zjawisko. Chociaż ostatnio, przybrało ono na sile.
A co najgorsze, coraz częściej pokrewne dusze są z dwóch światów, świata mroku i świata ludzi.

Najczęściej można odkryć pokrewną duszę przy pocałunku, jednak dla wyjątkowo czułych staje się to również i przy dotyku. Przez ciało zdają się dosłownie przebiegać iskry prądu, coś niemalże pcha obie pokrewne dusze ku sobie. Wtedy też łączą się ich umysły. Jedna osoba może czytać drugiej w myślach bez przeszkód, nawet jeśli ta druga próbuje temu zapobiec.
W tym momencie czas i świat przestają istnieć... dla nich, rzecz jasna. Tracą poniekąd władze nad własnym ciałem, choćby chcieli nie mogą się odepchnąć...
Jest oczywiście też jeden haczyk. Można mieć tylko jedną pokrewną duszę i być pokrewną duszą dla jednej osoby. Więc dajmy na to jeżeli pan A jest pokrewną duszą pana B, to i pan B będzie pokrewną duszą pana A i nie może już żaden z nich być pokrewną duszą pana C.
Mam nadzieje że jak narazie wszystko jest zrozumiałe ^-^

UWAGA! Jeżeli pokrewną dusze można odnaleźć po pocałunku, to podczas seksu tym bardziej! Seks jest o wiele głębszym doznaniem niż pocałunek, więc jakim cudem by dało rade odczuć to przy pocałunku a nie odczuć podczas seksu?
Na dodatek, pokrewne dusze można odnaleźć po ukończeniu 14 lat, bo i wcześniej na swoją pokrewną duszę jakoś szczególnie się nie reaguje. Dopiero po przekroczeniu tej granicy wieku można to odczuć.

Więc, to by było chyba wszystko... Jeżeli coś mi się przypomni, dopisze ;]