Daisuke Akame
*stołówka*

- Już w porządku? - spytał cicho, wchodząc z Momo na salę, dalej trzymając go w talii. Rozejrzał się po sali i zauważył, że siedzi tak ten sam mężczyzna, który przystawiał sie do niego w gabinecie dyrektora. Podszedł z chłopakiem to stolika i usiadł koło niego, podpierając głowę ręką.

Kitsune Tomohisa
*stołówka*

Gdy weszli do stołówki Kitsune od razu spostrzegł, że przy jednym ze stolików siedzi pielęgniarz, Daisuke no i Momo. Wstydził sie jednak podejść, dlatego poszedł za swoim towarzyszem.
- Dobrze, postaram się tego pilnować najbardziej jak tylko mogę. -zapewnił z uśmiechem profesora - Skąd mi sie to wzięło? Hmm..- zamyślił się - jestem taki od dziecka, nie lubię krzywdzić innych istot, a zabijanie ich i konsumowanie to po prostu nie moja bajka, nie mam do tego serca.

p.s. a to "Daisuke" to było do mnie czy jak?

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-06-26 17:13:00)

Sakura Chikusa
*stołówka*

Sakura puścił dłoń Momo.
-Dorwę Cię. -uśmiechnął się patrząc jak Momo odchodzi od stołu w stronę Kitsune. Odwrócił znienawidzony wzrok w stronę mężczyzny.
-Puść mnie. -warknął. -Co Ci do tego? Przez jakiś czas nie będzie tu Mamoru.

Momo Chikusa

Momo oddychał ciężko.  Był przestraszony. Podbiegł do Kitsune i przytulił się do niego.
-Boję się. -mówił trzęsącym się głosem.

Anukis Ibelden
*Stołówka*

Zmarszczył brwi.Stanowczo nie podobał się mu ton jak i zachowanie mężczyzny i o dziw były nieco inne niż mówił dyrektor.
-Posłuchaj mnie uważnie.-powiedział nadal uprzejmie choć dało się słyszeć nieco zniesmaczenia w jego głosie.
-Jeśli zobaczę lub usłyszę że coś się stało chłopakowi z twojego powodu...Nie będę ręczył za swoje czyny.Co mi do tego, pytasz? Może to iż jestem odpowiedzialny tu za każdego.Zwłaszcza za takie dzieciaki.Więc siedź grzecznie jak dobry "piesek" machając ogonem potulny jak baranek bo inaczej pożegnasz się dość szybko z samym sobą.I nie będę przebierał w środkach...o tym zapewnić cię mogę.-przyznał na koniec po czym puścił jego nadgarstek i wyprostował z delikatnym uśmiechem.
-Powinieneś się nieco nauczyć szacunku do wszystkich jak i do siebie samego.Bo to co wyprawiasz w tej chwili jest nie do zdzierżenia.-rzekł opanowanym tonem po czym poszurał go po głowie na koniec włosy mu mierzwiąc niczym dzieciakowi.
Bo w sumie nieco jego zachowanie przypominało wampirowi dzieciaka.
-A teraz idź zjeść coś i przestań straszyć chłopaka.Powiedz mu co leży na sercu a nie...urządzasz scenki.-czekał aż mężczyzna wstanie by iść i wybrać coś do jedzenia.

Kitsune Tomohisa
*stołówka*

-Usiądziesz ze mną? - spytał Kitsune ciagle przytulajac blondynka- Przynieść Ci coś do jedzenia?
Nie pytał go co jak i dlaczego, chciał tylko żeby Momo zapomniał o tym przykrym incydencie. Tak, chciał tylko szczęścia przyjaciela, niczego więcej. Chciał widzieć na jego twarzy uśmiech, a nie łzy i przerażenie.
Od teraz bedę go chronił, nie spuszcze go nawet na chwilę z oczu. Nie pozwolę by jakies psychole bawiły sie nim jak zabawką. Nigdy wiecej!

Anukis Ibelden
*Stołówka*

Westchnął widząc jak chłopak ucieka.
No tak, nie szło po twojej myśli, ktoś dał ci lekcję i proszę... pomyślał i zerknął na chłopców.
Podszedł do kucharza i coś powiedział do niego. Ten skinął głową i na życzenie zaraz stanął spory talerz z zamówionym przez mężczyznę jedzeniem.
A były to naleśniki z twarogiem i bitą śmietaną z owocami.
Cóż wampir wiedział że najlepiej poprawiają humor słodkości.A przynajmniej choć trochę powinny poprawić go chłopcu.
Wziął talerz i podszedł do tulącego się do Kitsune dzieciaka.
-Hej...coś od kucharza dostałeś.Specjalność kuchni.Smacznego.-delikatnie skinął głową i zerknął w bok zauważając ciemnowłosego czarownika jaki to sam siedział widelcem mordując kurczaka.
Pokręcił głową jednak postanowił mu nie przeszkadzać.

Anukis Ibelden
*Stołówka*

Skinął głową kiedy usłyszał podziękowanie i postanowił się wycofać.
Wyszedł z stołówki po czym skierował się do szkoły.
Rozmyślał przy tym nad pewnymi istotnymi rzeczami jak i tymi mniej istotnymi.
Znów wyjął kartkę z nazwiskami uczniów i przeczytał ją.
Momo Chikusa i Mamoru Chikusa. Dziwne ale mało są podobni. I jeszcze...ta wrogość. pomyślał idąc do szkoły.

[Opuszcza stołówkę.Kieruje się do Gabinetu P.]