Anukis Ibelden
*Samochód*

Siedział uważnie śledząc ruch na drodze i jednak od czasu do czasu spoglądał na dyrektora kątem oka.
-Byłeś dzieckiem...i nic nie mogłeś na to poradzić.Twoja matka powinna była zadbać o twoje bezpieczeństwo.
Przecież powinna wiedzieć gdzie leżą szpitale dla Mrocznych.Nie pomyślała o tym...?-zapytał i skręcił w lewo dojeżdżając powoli do centrum handlowego jakie mieściło się w ...centrum miasta.
Stanął na światłach i odwrócił głowę do ciemnowłosego.
Chwilę się zastanawiał.
Co chciał wiedzieć? Wszystko...chciałby wiedzieć wszystko jednak...tego mu nie powie.
Wolał jednak w jednej sprawie być pewnym.
-Thierry czy...-głośny sygnał przerwał mu pytanie i niemal podskoczył.
Światło zmieniło się na zielone i kierowcy niecierpliwili się.
Wampir syknął i zerknął w tył zdegustowany.
-Ja tu cholera ważniejsze mam sprawy a głowie niż to piekielne światło...-prychnął po czym gazu dodał zjeżdżając dna parking.
Zatrzymał naraz nieco szarpiąc samochodem i odpiąwszy pas spojrzał na mężczyznę.
-Ma jedno pytanie. Czy...-odwrócił na chwilę wzrok po czym znów spojrzał na zmiennego.
-Czy tu uważasz Lawrence'a za ... za coś więcej?

Anukis Ibelden
*Parking*

Siedział nieco zaskoczony w samochodzie po czym wysiadł i zerknął na mężczyznę zamykając drzwi i chowając klucze do ...swojej kieszeni.
-To było tylko pytanie...Nie musisz się tak zaraz unosić.Wiem że nie jest zwierzęciem, my też nie... Źle to odebrałeś ale...ciesze się.-przyznał po czym delikatnie się do Thierry'ego uśmiechnął.
-A starszymi się nie martw. Mój dom weźmie go pod opiekę chociaż sądzę że moja matka wyrwie mi zapewne którąś z kończyn kiedy się dowie że spałem z wilczą kobietą...Niby to...spałem z wilczą.-zmarszczył brwi kiedy weszli już na halę.
-Ale jakoś to będzie...Martwi mnie jednak że będę musiał większą część wspomnień chłopaka zmodyfikować z czarodziejem, żeby nie rzucało się to w oczy gdyby nie mówił do mnie ..."tato".-westchnął i naraz złapał ciemnowłosego za dłoń i pociągnął w bok.
-Ale najpierw coś zjesz.Nie puszczę cię póki nie nabierzesz sił.-przyznał kiedy weszli do restauracji.
Zamówił stolik koło okna na uboczu osłonięty murem krzewów. Bo i Anukis mimo wszystko nie lubił przebywać zbyt długo na oczach ludzi.
Czu się wtedy dziwnie obserwowany.
Kiedy wreszcie kelner podał im karty i zniknął jasnowłosy spojrzał na Thierry'ego.
-Chyba muszę poćwiczyć...-przyznał bo i istotnie nie za miło wyrażał się o dziecku i w sumie chciał go odesłać wiedząc że dla dyrektora byłby to dodatkowy obowiązek.
-No wiesz...nigdy nie...zajmowałem się dziećmi.Niby wiem co lubią i jak trzeba coś zrobić ale...przyznając się szczerze to stracha mam.Są takie delikatne ...-odetchnął i za okno skierował czerwone tęczówki.
Rodzina z pewnością nie będzie zadowolona, ba oni wręcz będą zbulwersowani faktem iż wampir pozwolił sobie na coś takiego.
I bynajmniej nie chodziło o barażkwanie z dziewczyną a barażkowanie z wilczą dziewczyną i "niby to" spłodzenie jej dzieciaka.
No i jeszcze nie przyznanie się do tego. Ale przecież zawsze można powiedzieć że dziewczyna zwiała.

Ostatnio edytowany przez MadCat (2010-06-30 17:37:20)

Anukis Ibelden
*Restauracja*

Spojrzał na zmiennego i odetchnął.
-Stwierdzam iż przed twoja matką niczego nie da się ukryć.-przyznał bo i doskonale wiedział jaką kobietą była.
Wampirzyca dość często się z nią spotykała przez co Anukis miał sporą dawkę informacji na jej temat.
Bo i wszystkie plotki z jednego domu, wampirzego trafiały do drugiego, zmiennych. I na odwrót rzecz jasna.
Odetchnął i zastanowił się pukając palcem w stół.
-Wiem że ci się to nie podoba ale tak będzie lepiej.Dla wszystkich, a już na pewno dla Lawrence'a.Uwierz mi że on...nie miał łatwych siedmiu lat życia. I raczej wątpię by byli zadowoleni, moi rodzice gdybym im oznajmił że stałem się "ojcem" na życzenie dyrektora. A matka nie tylko mi by coś wyrwała ale i tobie przy okazji...-powiedział po czym zerknął na menu.
-Zmusiłeś mnie? Cóż...łatwo mnie zmusiłeś...w zasadzie nawet o nic nie poprosiłem w zamian.-zauważył cicho może bardziej do siebie.
-Wezmę kawę i jakieś ciasto.A ty?-zapytał i odłożył kartę z daniami.
Wampir zawsze mówił z tym samym akcentem i uśmiechem nawet najgorsze rzeczy.
Chyba strach by było widzieć go wypowiadające słowa"Zabiję cię."  właśnie w taki sposób.

Anukis Ibelden
*Restauracja*

Zmarszczył brwi.
-I co? Chcesz go do śmierci trzymać za murami szkoły? Prędzej czy później się zbuntuje przeciw temu...Ech... a teraz takiemu dzieciakowi nic nie wytłumaczysz...sam widzisz jaki jest...mało rozgarnięty. komórka to była dla niego magia a co dopiero jak by poznał...-zerknął na wszelki wypadek w bok-...prawdziwą? Nadal obstaję że to niezbyt dobry pomysł trzymać w szkole dzieciaka.-odetchnął i spojrzał na zmiennego.
-Ty za kawę podziękujesz.-warknał niemal po czym spojrzał na menu znów i gestem dłoni nieco arystokratycznym przywołał do siebie kelnera.
-Proszę podać mi kawę oraz ciasto wiśniowe. A dla mojego gościa proszę...-pokazał palcem na kartę z jedzeniem kilka razy po czym kiwnął głową.
-Czy to wszystko?-zapytał na zaś chłopak a wampir skinał głową delikatnie się do niego uśmiechając.Brązowowłosy chłopaczyna zarumienił się pod wpływem działania uroku Anukis'a i odwrócił się uciekając.
Jasnowłosy w tył przeczesał znów włosy po czym spojrzał na Thierry'ego.
Po chwili chłopak wrócił z kawą dla wampira i herbatą z dodatkiem guarany dla dyrektora.
Bo i przyda mu się nieco energii ale kawa na pusty żołądek? Po zabiciu Anu by co najwyżej ją dostał.
Wicedyrektor upił parę łyków z filiżanki po czym spojrzał na ciemnowłosego.
-Byłeś gotów do użycia? Czy nadal jesteś? Bo jeśli tak...to chętnie skorzystam...-uśmiechnął się mówiąc tajemniczo słowa.
Czerwone oczy spoczywały cały czas na postaci dyrektora jakby nie chciały go choć na chwilę opuścić.

Ostatnio edytowany przez MadCat (2010-06-30 18:31:11)

Anukis Ibelden
*Restauracja*

-Uważaj bo zmienię. A zwykła herbata z domieszką guarany dobrze ci zrobi i w sam raz będzie odpowiednia do tego co zaraz dostaniesz.-przyznał po czym zauważył chłopaka jaki szedł już z ich zamówieniem.
A raczej z tym co wampir zamówił.
Postawił najpierw ciasto przed jasnowłosym po czym i przed oczyma Thierry'ego  znalazł się talerz z łososiem.

-Teraz jedz i nie narzekaj...-przyznał wampir po czym spojrzał na chłopaka jaki najwyraźniej czegoś chciał bo na niego patrzył.
-Czy coś się stało?-zapytał się jasnowłosy uprzejmie i lekko się do niego uśmiechnął.
Cóż...już na dobre chyba złość Anukis'owi przeszła.

Anukis Ibelden
*Restauracja*

Zamrugał naraz słysząc aluzję i szerze otworzywszy oczy spojrzał na zmiennego.
Kelner chyba wiedział co owy podtekst oznaczać miał bo poczerwieniał bardziej.
Uśmiechnął się nieco nerwowo i w tył zwrot zrobił zwyczajnie.
Wampir zmarszczył brwi widząc jak ten się oddala i dziabnął widelczykiem do ciast swój kawałek.
-Nie mogłeś się wręcz opanować prawda?-zapytał nieco zmienionym tonem.Widać było że jest zdegustowany.
-Co ci strzeliło do głowy żeby coś takiego mówić? Chłopak nic nie zrobił...chyba nie byłeś ...-zamilkł naraz uświadamiając to sobie.
Może mężczyzna...nie, niemożliwe by był zazdrosnym o człowieka.
Zwłaszcza że ten tylko...podał im jedzenie. No fakt rumienił się przy tym niczym dorodna wiśnia i skoczyło mu ciśnienie co wyczuwał wampir przez pulsującą w jego żyłach krew jaka dawała o sobie znać.
Ale nie myślał że chłopak tak bardzo... się zaaferuje jego osobą.
A już na pewno nie myślał że Thierry go się pozbędzie przez takie słowa.
Zjadła kęs i drugi ciasta.
-Po pierwsze...koty lubią chyba ryby więc nie narzekaj jak mówiłem wcześniej.Po drugie, to chyba mam sypiać z kim zechcę bez twojej zgody czy to James czy to właśnie ten dzieciak...I po trzecie... raczej nie na moment pod tym stołem byś zniknął żeby zrobić mi dobrze...-przyznał wiedząc jak jego ciało reaguje.
Znów zjadł kilka kęsów.
-Poza tym...masz zbyt filigranową budowę. Jak kobieta...-uśmiechnął się szerzej i zaśmiał cicho.
Ładnie się porobiło.Kłócili się w zasadzie delikatnie o chłopaka a skończyli na tym kogo do łózka bierze wampir...

Anukis Ibelden
*Restauracja*

Zerknął na zmiennego po czym wrócił wzrokiem do swojego talerza i dojadł ciasto.
Kątem oka spojrzał na swój zegarek na nadgarstku i lekko się skrzywił.
Wstał po czym na dyrektora znów spojrzał.
-Wybacz mi na chwilę...-powiedział uprzejmie i szczerze uśmiechając się po czym...wyszedł.
Nie było go kilka minut.Może 15? Nie więcej na pewno.
Wrócił niosąc jakieś małe pudełeczko po czym usiadł znów naprzeciw dyrektora i je otworzył wyjmując komórkę z niego nową jak i starą, połamaną. Przełożył kartę z jednej do drugiej i włączył telefon.
-Przepraszam cię ale muszę zadzwonić.-tonem przepraszającym i wystukał jakiś numer.
Znów spojrzał na zegarek jaki wskazywał godzinę 16.
Odetchnął słysząc sygnał.
Na szczęście zrobił jak najciszej głos by zmienny nie mógł dosłyszeć osoby jaka odbierze.
No ale to raczej było trudne gdy zaraz po sygnale wampir niemal oderwał od siebie z błyskawiczną prędkością telefon słysząc głośne .
-Grrraaaaahhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Odetchnął i zerknął na Thierry'ego.Wzruszył ramionami bezradny nieco po czym przystawił do ucha komórkę.
-Tak...to ja.-przyznał się.
-Anukis gdzie ty jesteś! Od godziny powinieneś być już w domu! Jak się nie zjawisz za 10 minut to ci nogi powyrywam!-mówił już spokojniej kobiecy głos.
Jasnowłosy skrzywił się nieco słysząc o wyrwaniu nóg.
-Przepraszam ale się nie zjawię.Natłok...
-Pracy?Do cholery nie jesteś dyrektorem tej szkoły!Sama z resztą nie wiem po co tam jesteś...-prychnął zdegustowany głosik.
-Przeproś ode mnie wszystkich.Ale naprawdę...nie uda mi się.-uśmiechnął się delikatnie bo i nie miał jakoś ochoty być właśnie w domu z rodzicami i gośćmi. I pewną panną.
-Ale to i tak ci nie pomoże. Jej ojciec będzie wściekły że się nie zjawiłeś.Ona będzie wściekła że się nie zjawiłeś na zaręczynach własnych! Już nie mówiąc co teraz ja mam ochotę ci zrobić...-prychnął głos po czym... dało się słyszeć sygnał urwanej rozmowy.
Wampir westchnął i wyłączył komórkę.
Zerknął na ciemnowłosego i nadal nieco zrezygnowany uśmiechnął się.
-Zjadłeś?-zapytał chowając do kieszeni nową komórkę.Starą włożył do kartonika.
Wziął filiżankę i trochę kawy upił.
Doskonale wiedział że matka będzie wściekła, ale dziewczyny o to nie podejrzewał.
Bo i powiedział jej co o tym wszystkim myśli.A ta dalej próbowała go przeciągnąć na swoją stronę...i zaciągnąć przed ołtarz.
Jasne było że Dyrektor zapomniał o tym fakcie iż dziś odbywały się jego zaręczyny z ową dziewuchą jakiej wręcz nie cierpiał. I że jako przyszły mąż...miał obowiązek być na przyjęciu.
Co prawda nie powiedział z jakiego powodu musi wyjechać Thierry'emu jednak fakt iż mężczyzna zapomniał dawał mu też do myślenia.Jednak starał się to zwalić na zmęczenie, niedożywienie...na wszystko byle nie na mężczyznę.
-Podoba mi się jak wyglądasz...-powiedział wcześniej słysząc przecież to co powiedział i że przepraszał.
Znów upił kilka łyków kawy.

Ostatnio edytowany przez MadCat (2010-06-30 20:27:22)