Inoichi Shikaku
*przed klasą/klasa*

Obszedł całą szkołę wzdłuż i wszerz, otworzył lub przynajmniej próbował otworzyć niezliczoną ilość drzwi, zmierzył się dzielnie z niekończącymi się przeciwnościami losu. I oto jest! Stoi przed drzwiami, których jeszcze nie dosięgnął blask chwały czarnowłosego. Położył dłoń na klamkę. To tak zaszczytna i radosna chwila, że łzy same cisnęły się do oczu. Nacisnął ją. Drzwi były otwarte. Uchylił je lekko. Przez szczelinę dostrzegł siedzącą postać przy biurku, która do  złudzenia przypominała dyrektora szkoły.
Dlaczego?
Nerwowo zmówił kolejną modlitwę, ustrzegającą przed złem tego świata. Nawet nie wiedział kiedy zrobił się tak religijny.
- Heh..dlaczego.. - wymamrotał.
Wszedł do klasy.
- Dzień dobry. - starał się uniknąć wzroku dyrektora, więc od razu pomaszerował na koniec klasy i usiadł w ławce, kładąc na niej swój rysownik i ołówek. Książek przecież nie miał, a może po prostu nie mógł ich znaleźć, mniejsza o to. Po drodze kątem oka dostrzegł Akire, ale jakoś nie pałał szczególnym pragnieniem na jakikolwiek kontakt. Niby postanowił, ze miało być inaczej, jednak zbyt gwałtowne zmiany chyba tez nie są dobre. Po za tym jego bezgraniczny brak zaufanie do prawie każdego człowieka raczej nie ułatwiał sprawy. No i jeszcze to jest lekcja. Co jak co, ale na zajęciach obowiązują pomimo wszystko normalne zasady.
A propos lekcji.. Ciekawe dlaczego jest tak mało osób i gdzie na misie patysie jest Kitsune?
Stuknął się dwa razy w policzek czubkiem ołówka, następnie otworzył swój zeszyt i zaczął coś bazgrać. Postanowił się czymś zająć dopóki nie nastapi przemowa nauczyciela lub inne nieco nieciekawe rzeczy.

Kitsune Tomohisa
*klasa*

Kitsune wpadł do klasy nie mało się przewracając.
- Dzień dobry. Przepraszam za spóźnienie. - miał problem ze złapaniem tchu. Całą drogę biegł i jeszcze zapomniał książek, więc musiał się wrocić do akademiku, co przyczyniło się również do dzisiejszej, znaczącej niepunktualności. Jego wygląd tez pozostawiał wiele do życzenia. Potargane włosy, w których można było dostrzec źdźbła trawy, ubrudzone ziemią spodnie i twarz.  Mimo to na jego twarzy gościła radość.
Ogarnął wzrokiem sale lekcyjną. Chłopak podszedł do ławki przy której siedział Inoichi. Widząc, że ten jest zajęty, postanowił nie przeszkadzać. Chicho usiadł na krześle obok.
Jego spojrzenie powędrowało teraz na Akirę, do którego się ciepło uśmiechnął.

Inoichi Shikaku
*klasa*

Wyczuwając koło siebie czyjąś obecność, Inoichi podniósł wzrok znad rysownika. Poczuł się lepiej, gdy okazało się że to rozpromieniony Kitsune. Co za ulga, nie będzie musiał siedzieć z jakimś innym przerażającym idiotą pozbawionym wszelkich zasad moralności i wrażliwości na rzeczy słuszne i wdzięczne.

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2011-01-28 18:53:45)

Inoichi Shikaku
*klasa*

Nagle w klasie pojawił się ktoś, nie wiadomo kto, bo zaraz wylądował na podłodze.
Czarnowłosy pokręcił głową z niedowierzania. Życie jednak jest w formie sypkiej, piach w muszli. Właśnie został zainspirowany przez  niezidentyfikowanego chłopca pokonanego przez sznurówki. W tej szkole dzieją się dziwne rzezy. To jakaś niefortunne sznurówkowe źródło nieszczęsnych zdarzeń. I tak zaczęło powstawać kolejne wielkie dzieło.

Kitsune Tomohisa
*klasa*

Widząc nieszczęście nowo przybyłego chłopca, w Kitsune odezwała się bezinteresowna uprzejmość. Podszedł do blondynka i pomógł mu pozbierać książki.
- W porządku, Chuichi? - zapytał troskliwym głosem.

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2011-01-28 17:30:57)

Kitsune Tomohisa
*klasa*

-Um, cieszę się. - stał lekko osłupiały trzymając książki i kątem oka zerkając na jakby nieobecnego dyrektora. Przygotowywał się na fakt, ze zaraz mogą mieć nieprzyjemności. Nim sie obejrzał został z pustymi rękoma,a Chuichi szukał sobie dogodnego miejsca w ławce. Sam wrócił na swoje miejsce. Z nudów zaczął bawić się swoimi rudymi kosmykami, zerkając co jakiś czas to na Akire to na Inoichiego, który właśnie wpadł w spirale potężnej weny.

Thierry Durche
*sala*

Jeden gadający uczeń... drugi... trzeci... Zebrała się piątka a za nimi wpadło kilka kolejnych osób, jakby nie zauważając że już jest lekcja. Z piętnastu osób jakie miały mieć teraz lekcje, było jak narazie dziewięć... nie wróć, dziesięć.
Naraz ciemnowłosy nie wytrzymał. Uderzył dłonią w stół, lodowate spojrzenie przenosząc na obecnych w klasie.
-Każdy kto się spóźnił dostaje jedynkę z zachowania. Normalnie, każde jedno spóźnienie na moją lekcje obniża wam ocenę z zachowania na semestr o jeden w dół. -Oznajmił spokojnie, jednak śmiertelnie poważnie.
Wstał z krzesełka i rozejrzał się po klasie.
-Brak książek, jedynka. Brak zeszytu, jedynka. Rozmawianie w jakikolwiek sposób, kara adekwatna do sposobu gadania. Mam nadzieje że to zrozumieliście i potraktujecie poważnie, bo więcej nie powtórzę. -Gdy to powiedział, przeszedł za biurko przez co od klasy nic już go nie odgradzało.
-Ma ktoś jakieś pytania? Odnośnie biologi, ewentualnie szkoły. Jedyna okazja... Każdy z was dostał indywidualny plan lekcji, więc nie sugerujcie się planem kolegi, bo to może być zgubne. -Dodał siadając... no a raczej opierając się zgrabnym tyłkiem o swoje biurko. Cóż, może i dyrektor był niczego sobie, ale dla uczniów na pewno nie dostępny. Odważny może próbować to sprawdzić... na pewno marnie skończy.

Inoichi Skikaku
*klasa*

Niezauważalnym ruchem zamknął szkicownik. Gwałtowne uderzenie w biurko przez dyrektora wywołało raczej odpychające uczucia. Teza co do normalności lekcji potwierdziła się, a moze nawet samą siebie przerosła. Trzeba będzie zachować spokój, tylko spokój może nas uratować z tej fatalnej sytuacji. A! i może religijność.
Spojrzał na swój 'ekwipunek' do zajęc. Wyglądał żałośnie, więc miał naiwną nadzieje, że dyrektor niczego nie zauważy, w przeciwnym razie wątpił czy ujdzie mu to na sucho. Patrzył teraz na nauczyciela i czekał co będzie dalej. Spokój.

Kitsune Tomohisa*
*klasa*

Przestał bawić sie włosami. Jego wzrok podążał za dyrektorem, a uszy uważnie wyłapywały każde słowo. Nasuwała mu się jedna myśl '' to przerażające''. Chciał jednak dowiedzieć się paru rzeczy.
Podniósł rękę.

Daisuke Akame
*sala*

Stanął przed drzwiami do klasy i nerwowo wytarł twarz chusteczką, by upewnić się, że nie ma już na niej śladów łez. Cholerna migrena... żeby aż tak łeb bolała, to już przesada.  Opanował w końcu te słone strużki i zapukał cicho, po czym powoli wszedł do klasy, w której panowała kompletna cisza.
- Przepraszam za spóźnienie... - odezwał się słabym głosem, czując, że głowa zaraz mu pęknie.
Nie chciał mieć przesrane już na 1 lekcji, a zwłaszcza nie u dyrektora.
Poczuł, że w prawym oku znów zbiera się mokre jeziorko. O, źle...
szybko zacisnął powiekę i wytarł "łzy" tak, by żaden z uczniów tego nie zauważył.

Ostatnio edytowany przez Hannami (2011-01-28 21:06:36)