Alois Trancy
*pokój*

Blondyn rzucając gdzieś po drodze torbę z książkami, podszedł do małej szafki z ciemnego drewna. Postanowił nie komentować pierwszych słów chłopaka. Cóż, może i ten jego kuzynek był prawie tak samo niezły jak Takumi, jednak ich pierwsze spotkanie nie wyglądało najlepiej.
- A czy przyprowadzałbym cię tu, gdybym nie miał kart? - rzucił w odpowiedzi, wyciągając z szuflady prawie nowe, zapakowane w ozdobne pudełko, dwie talie kart.
Usiadł na łóżku i wyjął je z pudełka.
- To jakie ustalamy zasady?

Alois Trancy
*pokój*

Blondyn uniósł nieznacznie jedną brew do góry... po czym uśmiechną się szeroko i zadziornie.
-Och, a więc tak gramy? - rzekł, przekręcając lekko głowę na bok i obserwując czarnowłosego.
-Dobrze. Ale "pary" ubrań, takie jak na przykład buty, liczą się jako jedno - dodał.
Wyciągnął karty z pudełka i zaczął je tasować. I to z widoczną wprawą, bo mimo iż wciąż patrzył na chłopaka, jego ręce poruszały się jakby automatycznie.
Po chwili były one już rozdane.
- Zaczynasz - powiedział z niewinnym uśmiechem.

Alois Trancy
*pokój*

Nie dało się ukryć, że blondyn nie pierwszy raz miał w dłoni karty.Dlatego też, zadowolony zaczął wygrywać jako pierwszy. Widocznie szczęście mu dopisywało.
Jednak w chwili w której czarnowłosy zdjął rękawiczkę, blondyn praktycznie siłą woli musiał powstrzymać westchnienie.
Cholera - mruknął w myślach. Nie dał jednak nic po sobie poznać, uśmiechając się tylko wciąż lekko.
Przekręcił lekko głowę na bok, przyglądając się mu jakby z zaciekawieniem.
- Jeżeli chciałeś pokazać mi, że potrafisz zdjąć rękawiczkę zębami, to gratuluję - zaśmiał się niby niewzruszony.
- Wracajmy jednak do gry - dodał szybciej niż zamierzał, by ten zainteresował się swoimi kartami.
Po chwili jednak okazało się, że tym rzem to Taku miał lepsze karty.
Alois westchnął teatralnie, po czym zdjął swoje buty.

Alois Trancy
*pokój*

A jednak szczęście zaczęło blondyna opuszczać.
-Zauważyłem - odparł tylko, ściągając czarne skarpetki i rzucając je gdzieś w bok. W tym momencie zaczął odrobinę żałować, że nie założył dzisiaj jakiejś większej ilości garderoby.
Potwierdziło to jeszcze bardziej kolejne rozdanie, gdyż i tym razem blondyn przegrał. Przyznać trzeba, że działało mu to odrobinę na nerwy, oraz ugodziło nieco jego dumę, jednak trzeba też potrafić przegrywać.
- Coś nie mam dzisiaj szczęścia - westchnął rozkładając ręce bezradnie.
Nie mając zbyt wielkiego wyboru, zaczął zdejmować kolejny fragment swego ubrania, którym okazała się być biała koszula. Tak jak wcześniej zrobił to z rękawiczką Taku, tak teraz on w trakcie dość powolnego rozpinania guzika po guziku, patrzył w oczy czarnowłosego, uśmiechając się zadziornie. Po chwili, biały materiał zsunął się miękko na pościel, a Alois został w samych jeansach. I bieliźnie, oczywiście.

Alois Trancy
*pokój*

- W przeciwieństwie do ciebie - dodał do stwierdzenia czarnowłosego.
Oparł się na jednej ręce, w drugiej trzymając karty i zerkając z nad nich na chłopaka. Ku jego radości, tym razem to on wygrał tym razem, co jednocześnie uratowało go od pozbycia się spodni.
Nie umknęło mu też, że złotooki wyglądał zabójczo nawet gdy zdejmował krawat. A może nawet właśnie jeszcze bardziej.
Nie minęło kilka minut, a blondynowi zrzedła mina.
- A jednak nie skończyła... - mruknął cicho, widząc kolejną wygraną Takumi'ego.
Bez większych ceremonii, podniósł się z siadu i z taką godnością na jaką go tylko było stać zaczął zdejmować z siebie ciemne jeansy. Powoli, uśmiechając się nieznacznie, zsunął je najpierw do kolan, a potem jakby się ociągając, zdjął najpierw jedną nogawkę, a następnie drugą. W końcu odrzucił je na bok, z powrotem siadając na łóżku.
- Cóż. Wygrałeś.

Alois Trancy
*pokój*

-"Zadowolony z życia"? Nie nazwał bym tak tego - stwierdził dość obojętnie.
Zdziwił się, gdy czarnowłosy znowu zaczął rozdawać karty. Dalej chce grać? - pomyślał. Nie przerwał mu, skoro już zaczął i na szczęście Aloisa, tym razem blondyn nie przegrał.
Widząc nagi tors Taku, przeszedł go lekki, niedostrzegalny dla starszego chłopaka dreszcz.
- Ale na tym chyba skończymy. Wygrałeś, a ja raczej nie mam zamiaru pozbywać się bielizny - oznajmił. Oparł obie dłonie na pościeli, odchylając się lekko do tyłu i przekrzywiając lekko głowę, z zadowolonym, dumnym i lekko złośliwym uśmiechem. Uśmiechem przypominającym drobinę rozkapryszonego chłopca.

Alois Trancy
*pokój*

Blondyn podniósł na niego wzrok zaskoczony. Uniósł jedną brew do góry.
- Nie zapomniałeś się czasem? - zapytał, uśmiechając się przesadnie uprzejmie i miło, po czym spróbował odsunąć brodę od jego palców.
- Nie wyobrażaj sobie za dużo.
Gdy to się mu jednak nie udało, już bez uśmiechu zamachnął się, chcąc odtrącić jego rękę siłą.