Yasuhiro Kate
*pokój wspólny*

Doszedł. Zmęczony dźwiganiem kufra, usiadł na wolnym krześle. Nikogo jeszcze nie było. Może to i dobrze? Przynajmniej nie rzucał się w oczy. Tak mu się wydawało, bo kto zwróciłby uwagę na chłopca z walizkami, siedzącego samego w sali? Chyba nikt... Położył wszystkie bagaże obok i zaczął czytać książkę, którą wyciągnął z plecaka. Wczytał się w lekturę niczego nie słysząc i zupełnie wchodząc w inny świat.

Okita Souji
*pokój wspólny - sala do etyki*

Nauczyciel... choć tak naprawdę już nie nauczyciel, bo przecież ma uczestniczyć w na tej lekcji, co tym samym zmienia jego pozycję z nauczyciela, na ucznia... ale wracając. Mężczyzna wszedł do sali aż za wesołym krokiem, jak na kogoś kto powinien traktować to wszystko jak karę. On zaś, był tym pomysłem prawie że wniebowzięty. Bo czy to nie dobrze raz na jakiś czas się odmłodzić? Taka lekcja może mu wyjść tylko na dobre, więc po co się martwić.
A siedzieć na ławce będzie na swoich lekcjach i tak.
Mężczyzna rozejrzał się po sali z lekkim uśmiechem. To się dopiero nazywa sala~ pomyślał, porównując ją do swojej "klasy". Bo gdzie on ma tam niby sztalugi rozstawić? Może chociaż w plener raz na jakiś czas weźmie chłopaków. Trochę świeżego powietrza nikomu jeszcze nie zaszkodziło.
Spojrzenie obecnie-nie-nauczyciela zatrzymało się po chwili na nieznanych mu jeszcze chłopców, którzy siedzieli samotnie przy jednym ze stolików. Z otaczających ich walizek i nieobecności na lekcji wywnioskował, że musieli dopiero co przyjechać. Ach, tak męczyć biedaków lekcjami już pierwszego dnia? pokręcił głową i skierował swe kroki w ich stronę.
Blondyn dosiadł się jakby nigdy nic do stolika z lekkim, uprzejmym uśmiechem.
- Dzień dobry.

Ostatnio edytowany przez Okita (2011-02-06 17:40:28)

Okita Souji
*pokój wspólny - sala do etyki*

Uśmiechnął się szerzej, gdy chłopak odezwał się do niego z taką otwartością. Jak to miło być z powrotem uczniem. A skoro ma być uczniem przez tą godzinę, to się powinien zachowywać jak uczeń, czyż nie? O to dyrektorowi chodziło.
- Hej Yasuhiro. Ja nazywam się Okita, miło mi cię poznać - przedstawił się aż z nie pasująca do jego wieku wesołością i entuzjazmem.
- A sala jest świetna - nie to, co taka jedna od sztuki dodał w myślach, jednak wyraz jego twarzy w ogóle się nie zmienił.

Okita Souji
*pokój wspólny - sala do etyki*

Gdyby Okita potrafił czytać w myślach, pewnie w tym momencie uśmiałby się jak nigdy. Teraz jednak oparł się łokciami o stół i podparł dłońmi brodę.
- Tak, też jestem w pewnym sensie nowy - odpowiedział z godnie z prawdą. W końcu, jest nowym nauczycielem, czyż nie? No, teraz to i nowym uczniem, ale to inna sprawa.
- Była. Przed chwilą, prawdę mówiąc - westchnął jakby rozczarowany, ponownie rozglądając się po sali.
Tyle sztalug by się tu zmieściło i tyle obiektów do malowania jest... przyjdę tu kiedyś ze szkicownikiem.

Okita Souji
*pokój wspólny - sala do etyki*

Zaśmiał się cicho widząc jego reakcję. Ach, chyba trafił mu się pilny uczeń.
- Spokojnie. To była organizacyjna, więc niewiele straciłeś - pocieszył chłopaka. Bo i nic szczególnego zrobić nie zdążyli. Nie licząc królika, oczywiście.
- Jeżeli pytasz, czy wszystkie są takie same - to nie. A jeżeli chodzi o to, że takie duże, przestronne i ładne.... też nie zawsze - no sala plastyczna mogłaby być większa.
Blondyn odchylił się lekko na krześle, przeciągając lekko.
- Ciekawe kiedy przyjdzie wicedyrektor....

Egon Zeiz
*pokój wspólny*

Przysłuchiwał się rozmowie, lecz nie interesowała go specjalnie. Właściwie to była tylko wymówka by przyjrzeć się Yasuhiro i Okicie. Szukał znaków szczególnych istot mroku, a zwłaszcza róży, wolał wiedzieć od razu do kogo lepiej się nie zbliżać.
-Wysoki, blondyn... Chyba go widziałem, zdawał się mieć całkiem duże utrapienie na głowie... - słowo "utrapienie" specjalnie zaakcentował. - Sądzę, że się spóźni...

Ostatnio edytowany przez Wette (2011-02-06 19:15:25)

Okita Souji
*pokój wspólny - sala do etyki*

- Tak, to chyba ten - powiedział na obie wzmianki o wysokim blondynie.
Mężczyzna kiwał się na krześle do tyłu, tak jak to się robić nie powinno. Wydawało się jednak, że robi to z zadziwiającą łatwością, jakby ćwiczył już to od dłuższego czasu.
Być może właśnie ćwiczył.
Wtedy jego spojrzenie przeniosło się na wchodzących do sali chłopców. Posłał im uśmiech na powitanie.
- W chwili obecnej czekam na lekcję etyki - zaśmiał się. - Dyrektorowi nie spodobało się najwyraźniej, że nie podszedł mi do gustu wygląd sali plastycznej, oraz fakt iż na lekcji siedziałem na biurku, więc postanowił wysłać mnie na lekcję etyki jako ucznia.
Blondyn rozłożył ramiona w bezradnym geście, jednak dobrze widoczny był fakt, że obecność tutaj wcale go nie smuci.
- Dlatego też Daisuke, pomińmy formalności i te puste schematy. Wystarczy Okita. Bez "pana profesora".