Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

Na słowa, że on, Kitsune chciałby go zabić poczuł się, jakby rzucano w niego właśnie naostrzonymi nożami. Zbladł, z trudem mógł przełknąć ślinę. Nie wiedział już co ma powiedzieć. Myślał, że jeśli tak postąpi to będzie słusznie, że wtedy zapewni wszystkim bezpieczeństwo, co tam wszyscy, chce mieć tylko pewność, co do bezpieczeństwa Akiry, chce...ale czarny nie chce. Może powinien jednak uszanować jego decyzję. Z drugiej strony to okrutne, że mając pod ręką łatwą zdobycz odrzucić ją i narażać innych, którym sprawi to realny ból, cierpienie, a może nawet.... Pokręcił głową, chcąc odpędzić te myśli. Dlaczego niebieskooki jest taki uparty, przecież nie można tak łatwo zabić zmiennego. Chyba nigdy się z tym nie pogodzi, że może pomóc i to nie tylko jednej osobie, ale jego pomoc jest tak brutalnie odrzucana.
Spuścił głowę. Poczuł, że nie ma sensu już walczyć. To nic nie da.
- Tylko wróć...
Skulił się pod ścianą. Co prawda miał pójść do Inoichiego, ale chciał zostać sam, pomyśleć.

[ Ne, Yuya chan! Znów namieszałaś! Nie możesz "skierować wzroku" na Aloisa, bo my jesteśmy spory kawałek od gabinetu i to jeszcze za rogiem, także nikt nas nie widzi xD]

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-09-20 16:41:31)

Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

Podniósł głowę i popatrzył na czarnego zmartwionymi ślepkami.
- Jak to nigdzie? Jaką śmiercią?! Dlaczego tak mówisz?! - teraz przestraszył się nie na żarty. - Przepraszam, to moja wina. Nie powinienem był się tak zachowywać, a przede wszystkim muszę nauczyć się szanować decyzje innych. - znów zatracił sie na chwile w oczach ukochanego - Wybacz Aki-chan! Ale teraz proszę, nie, ja błagam, zjedz coś.

Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

- Iie, wtedy już będzie za późno. Nie uważam Cię za mordercę, ani sadystę. Zapomnij o tym co mówilem, nie mogę Cię do niczego zmusić, chociaż trudno mi się pogodzić z tym, że potrafię, ale nie mogę pomóc. Nienawidzę uczucia bezradności. - uśmiechnąl się - Jednak teraz naprawdę powinieneś coś wszamać, ponieważ widzę, że nie jest z Tobą najlepiej.
Zbliżyl swoją twarz do twarzy Akiry.
- I bez dyskusji, bo inaczej się obrażę! - zagrozil i delikatnie musnąl ustami wargi czarnego.

Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

Chlopak szybko zareagowal.
- Akira!- podniósl jego glowę, aby móc patrzeć mu w oczy - Posluchaj mnie! Wiem, że tego nie chcesz, ale teraz nie masz wyjścia. - odslonil szyję, staral się nie panikować, musial teraz myśleć trzeźwo. - Musisz wypić moją krew. Nie pozwolę Ci teraz umrzeć! Proszę, nie zostawiaj mnie...

Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

Za bardzo nawet nic nie czul. To bylo coś jak lekki, przyjemny wiaterek  pieszczący policzki w upalny dzień. xD
Zignorowal przekleństwa i wścieklość wampirka. Byl taki szczęśliwy, że nadal żyje.
Rzucil się na niego i mocno przytulil.
- Tak się cieszę, że nic Ci nie jest, Aki-chan!

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-09-20 18:52:18)

Kitsune Tomohisa
*okolice gabinetu*

- To nic. Najważniejsze, że żyjesz.
Bo bylo by to największym okrucieństwem losu, gdyby teraz stracil wszystko co mial. Gdyby tak się stalo ból ten bylby nie do zniesienia i doszczętnie niszczący wszelkie radości bytu. Dlatego to co teraz czul rudowlosy, bylo takie kojące i zmywające wszelki trud dzisiejszego dnia. Taak, to doświadczenie spokoju bylo absolutnie wspaniale i niezwykle.
- Ale niczego takiego nie doświadczylem. - odpowiedzial również szeptem - Niebezpieczeństwo jest pojęciem względnym, a przykrość, nie teraz odczuwam tylko szczęście. Wybacz mi, wiem, że tego nie chcialeś. Postaram się nigdy więcej nie dopuścić do takiej sytuacji.
Schowal twarz w zaglębienie szyi Akiry i zacisnąl dlonie na jego koszuli.

Inoichi Shikaku
* przed gabinetem*

- Oooo! - krzyknął z zachwytu i podbiegł do wyższego chłopaka - Umiesz widzieć przez ściany?! SUGOI!!! Jak to robisz?! Też tak chce! Myślę, że wtedy życie stało by się bardziej kolorowe...- zamyślił się - Chociaż takie podglądanie jest trochę chamskie, nie? Ahh..chyba wolałbym robić coś innego...- sekunda na przemyślenia - Wiem! Chciałbym robić watę cukrową z powietrza! Wyobrażasz sobie ile tego mogłoby się stworzyć. - w jego oczach pojawiły sie iskierki - Naucz mnie! Umiesz tak zrobić, nie?

[ Oke! To coś nie jest postem i mam zamiar go jak najszybciej wykasować, chciałam przez to jednak dać do zrozumienia, aby czytać uważnie posty innych jeśli chce sie wtrącić swoje 5 groszy. Juz po raz kolejny zdarza mi sie taka sytuacja =_=". Więc jeśli sie mylę to przepraszam, ale Twoja wypowiedź Hannami-sama, że tak to ujme, zabrzmiała jakby scenka Akira&Kitsune rozgrywała się tuz pod Twoim nosem, a tymczasem są oni spory kawałek od gabinetu i do tego za rogiem ( czyli są niewidoczni). Jeszcze raz przepraszam, gdyby okazało sie, że tyczy się to np. ataku kaszlu Akiry, gdy rzeczywiście byli przed gabinetem, mogę sie mylić, ale jakoś ten post mi tak no nie na miejscu. Z poważaniem Kistune. O i Aki-chan tez sie dopisuje (kto ją tam wie).]

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-09-21 19:32:48)