Okita Souji
*pokój*

Oddech blondyna przyspieszył. Podniecony juz chyba do granic możliwości, prawie resztkami sił utrzymywał władzę nad świadomością. Słysząc głośniejszy jęk przymknął oczy z rozkoszy i zadowolenia.
-Tutaj? Chcesz jeszcze raz?- zapytał, choć nie czekając na odpowiedź ponownie wbił się w chłopaka trafiając w prostatę. A potem zrobił to kolejny i kolejny raz...

Okita Souji
*pokój*

Zacisnął oczy, dochodząc zaraz po Daisuke. Wyszedł powoli z chłopaka i opadł obok niego. Leżał tak przez chwilę, czekając aż uspokoją im się oddechy.
Blondyn otworzył oczy i przekręcił się na bok, żeby spojrzeć na Daisuke.

Okita Souji
*pokój*

-Ślicznie się rumienisz, wiesz? I cieszę się, że ci się podobało.-
Uśmiechnął się ciepło do chłopaka. Wyciągnął ręce i przeciągnął się leniwie. Zaraz jednak skrzywił lekko i westchnął.
-Nie uśmiecha mi się iść teraz do dyrektora.

Okita Souji
*pokój*

Uśmiechnął się do chłopaka i pogłaskał po głowie.
-W końcu będę musiał pójść. Chyba że schowasz mnie w szafie. Ale to się nie spodoba dyrektorowi i pewnie Momo też.- stwierdził uśmiechając się do Daisuke.

Okita Souji
*pokój*

Westchnął, jednak nadal uśmiechał się lekko.
-Jak można być samemu w tak ogromnej szkole? O. Popatrz. Masz tu muchę.- wskazał z całkowitą powagą na bzykającego owada.
-Nie wiem jak ty, ale ja bardzo często leżę i śmieję się do żyrandola. Znajomi wtedy zazwyczaj mówią, że mam przestać brać... ale to inna sprawa.- przeczesał w roztargnieniu swoje blond włosy. Po chwili jednak przeniósł swój wzrok na Daisuke.
-Przecież nie będziesz sam cały czas. Wyjdź do ludzi. Może znowu spotkasz jakąś ciekawą osóbkę.

Okita Souji
*pokój*

-Co ty mówisz?- spojrzał na niego zaskoczony i westchnął. Przeczesał mu ręką włosy, tak że pewnie kilka powpadało mu do oczu.
-Ale teraz muszę iść. Dyrektor mnie zabije jak tam zaraz się nie pojawię.- stwierdził znowu wzdychając.
Jednym, szybkim ruchem zeskoczył z łóżka i po chwili miał już na sobie wszystkie ubrania.

Okita Souji
*pokój*

Uśmiechnął się.
-Tak. Do następnego.- puścił mu oczko i ruszył w kierunku drzwi. Jednak przed wyjściem się zatrzymał i odwrócił na chwile do Daisuke.
-Ale tylko jeśli będziesz uważać na moich lekcjach...- ... o ile w ogóle będę tutaj uczyć. dodał w myślach i posyłając ostatni, pogodny uśmiech rudowłosemu, wyszedł.

Daisuke Akame
*pokój*

W momencie, kiedy zamknęły się drzwi, telefon ponownie zadzwonił. Chłopak sięgnął po niego i odebrał.
- Daisuke? - usłyszał w słuchawce znajomy głos.
- Momo? - odezwał się i poczuł miłe ciepło, rozchodzące sie po jego ciele, jednak już po chwili przebiegł po nim niemiły dreszcz. - Gdzie jesteś? Kiedy wracasz? I czemu mnie zostawiłeś, tak bez słowa wyjaśnienia? - przy ostatnim pytaniu, nie mógł opanowac lekkiego drżenia głosu. - Momo...
Teraz, kiedy został właściwie sam, poczuł się jakby leżał na dnie jakiejś otchłani, nie mogąc sie uwolnić od ciągle dręczącego go strachu.