Kitsune Tomohisa
*drzwi przed sekretariatem*

Kitsune zobaczył małego blondynka, ledwo oddychającego zapewne ze zmęczenia.
zaraz- pomyślał - czy to czasem nie ten chłopiec, który biegł po korytarzu i który o mało co nie zwalił go ze schodów?
- Ohayo - powitał blondyna z uśmiechem - wszystko w porządku?

Kitsune Tomohisa
*drzwi przed sekretariatem*

- Nic się nie stało.- odpowiedział zakłopotany.
Blondynek był niezwykle miły i słodki, Kitsune poczuł, że mógłby nawiązać z nim nić porozumienia.
- Tak, aż tak bardzo to widać? - zapytał z szerokim uśmiechem i lekkim rumieńcem na twarzy.

Kitsune Tomohisa
*drzwi przed sekretariatem*

Usmiech nie schodził z jego twarzy.
- Miło mi cie poznać, Momo-kun. Mogę tak do ciebie mówić? Nazywam sie Kitsune Tomohisa.
Zrobiło mu się lżej na sercu wiedząc ze wreszcie kogoś tu poznał. Nienawidził samotności, sprawiała ona, że czuł się paranoicznie przygnębiony i nieszczęśliwy.
- Ze mną?....ano.... - wstydził przyznać sie do swojej nieporadności - ...eto....ja się zgubiłem..- odwrócił wzrok - miałem zamiar iść do dyrektora, ale trafiłem tutaj...Mógłbyś mnie tam później zaprowadzić? - znowu na jego twarzy pojawił się rumieniec lecz tym razem był doskonale widoczny- Przepraszam, że cię o to proszę, ale szczerze mówiąc jestem nieźle przerażony, nie potrafię się tak szybko zaklimatyzować w nowym miejscu, co sprawia że mój mózg pracuje o wiele wolniej - stuknął sie pięścią w głowę - Widzisz? pustka..

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-06-24 14:35:04)

Kitsune Tomohisa
*drzwi przed sekretariatem*

-Nie, nie jestem, ale cieszę się, że cie rozbawiłem ^^,
Lubił, gdy ludzie się uśmiechali to dawało mu pewnego rodzaju szczęście.
- Nie przejmuj się, ja...aaaa..- Momo pociągnął go za sobą w głąb korytarza - może lepiej kogoś zapytajmy o drogę?
Gdy tak sobie szli, Kitsune odezwał się niepewnym głosem.
-A tak właściwie to jaki jest ten dyrektor?

Kitsune Tomohisa
*jakieś 4 metry od drzwi sekretariatu*

Rudzielec prawie się przewrócił, Momo jak na tak małego chłopaka miał naprawdę dużo siły.
Nagle gwałtownie stanęli Kitsune prawie stracił równowagę. Zobaczył na ziemi skulonego blondyna. Przykucnął.
- Przykro mi, słyszałem, ale nie martw się możesz mi zaufać, sam nie mam idealnej rodziny, rozumiem cię. - zapewnił go - a jeśli ten porąbany typ będzie chciał ci zrobić krzywdę to przyrzekam na wszystko co mi drogie, że zabije, zabije go własnymi rękami - również mocniej ścisnął rękę blondyna.
Doskonale wiedział co to znaczy być terroryzowanym przez to, że do rodziny należy istota rasy ludzkiej. Jednak mial to wszystko głęboko w d.pie. Kochał swoją rodzinę i zawsze bronił jej od wszelkiego rodzaju nieszczęść.

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-06-24 15:13:14)

James De Safore
*sekretariat*

Fioletowowłosy chłopak siedział za biurkiem wypełniając jakieś papiery.
Włosy upięte miał w pół kok, a i na dodatek przyozdobione jakimiś błyszczącymi kamyczkami w różnych kolorach. Na twarzy sekretarza widniał lekki uśmiech z jakiegoś powodu.
Z jakiego? A któż go tam wie. Nikomu by się nawet zastanawiać nie chciało z czego ten anormalny osobnik się s=cieszy uzupełniając papiery...

James De Safore
*sekretariat*

Usłyszawszy pukanie wzrok znad papierów uniósł, swoje dwukolorowe oczy na drzwi zwracając.
-Proszę. -Powiedział z uśmiechem lekkim. Widać jak narazie humor mu dopisywał... Cóż, to dobrze dla blondynka z całą pewnością.
Gorzej gdy ten humor mu się zmieni podczas rozmowy z chłopcem, co było całkiem prawdopodobne.