Kitusne Tomohisa
*przed szkołą*

- Iie. - wymruczał i mocniej wtulił się w Akirę. - Tak jest dobrze, bardzo dobrze.
Zamknął oczy, było mu tak przyjemnie i błogo.
- A Ty chcesz?

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

- To, że jestem z Tobą całkowicie mi wystarcza. - powiedział cicho, po czym się zarumienił.
Zaczął bawić się palcami u dłoni ukochanego. Był dziwnie spokojny. Myśl, że teraz wszystko się na pewno ułoży zajmowała całą przestrzeń w jego głowie. Wszystko nagle stało się wspaniałe. Delikatny wietrzyk, zieleń, niebo..
Zadarł głowę, aby spojrzeć na przemieszczające się chmury.
- Ne, Aki-chan, jak myślisz, gdzie one płynął? Dlaczego tak im się spieszy?

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

Wybuchł gromkim śmiechem.
- Niemądre...te obłoczki są naprawdę bezduszne. - stwierdził z poważną już miną.
- Hmm...ja myślę, że one uciekają, tak to wygląda, wydają się być przerażone. - zatrzymał sie na chwilę - Chyba, są zbyt słabe żeby stawić czoła przeciwieństwom. Pewnie szukają ciepłego miejsca, gdzieś gdzie będą bezpieczne. Są naprawdę głupie, nie mogą wiecznie pędzić i tak w końcu ulegną destrukcji.
Wzruszył ramionami.
- Dziwne skojarzenia...- chyba do końca nie był świadomy co przed chwilą powiedział.

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

Spojrzał na Akirę. Jego twarz znów przyozdabiał uśmiech.
- Nie...
Czym jest to owe ciepłe miejsce? Tego chyba nie wiedział nikt. Z pewnością każdemu przypisane jest gdzieś w końcu się schronić, odpocząć lub nawet osiedlić się na stałe. Problem tkwi w tym, że nie zawsze jest tam łatwo trafić. Jedni się zwyczajnie poddadzą, inni być może nigdy nie dopłyną do swej przystani. Ale czy wszystko musi być pisanym czarnym piórem?
-Ja już jestem bezpieczny.

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

- Jutro? Nie wiem... - jeszcze nad tym nie myślał. W sumie to Kitsune nigdy nic nie planuje, żyje sekundą. Organizacje uważa za coś zbędnego i raczej komplikującego życie, no bo przypuśćmy, ze nagle potoczyło by się coś niezgodnie z założeniami i co potem? Lament, płacz i krew...
- Exutrimo? - niezbyt umiał mówić po angielsku, zawsze dziurami przemykał się język ojczysty - Bangie?! - był lekko zszokowany- Sam nie wiem, rzadko wychodzę na miasto... etoo.... a dlaczego chcesz skakać na bangie?

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

Westchnął bezradnie. Jeszcze mu tylko kupki padliny do szczęścia brakowało.
- Ahaaa...- uśmiechnął się szczęśliwy, że dowiedział się tak ważnej rzeczy - Jesteś bardzo odważny skoro lubisz takie rzeczy.
Dla rudowłosego prawdziwym wyczynem było wyjście na głupie miasto. Gdy był gdzieś, gdzie było za dużo ludzi, czuł się przytłoczony i przestraszony. Dlatego nie ukrywał swojego podziwu dla Akry.
- Jest coś jeszcze, co sprawia Ci taką przyjemność?

Ostatnio edytowany przez Kitsune (2010-10-02 20:44:54)

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

- Ahhh, rzeczywiście wydaje się być cudowne..pod warunkiem, że umiesz latać... - dodał niewinnie się uśmiechając- Etoo...ja lubię pisać, grać na gitarze i o dziwo śpiewać. Chciałbym założyć zespół i grać koncerty i...- otrząsnął się - Jednak to niemożliwe zważywszy na moją osobowość. Mimo to fajnie czasem pobujać w obłokach, ne?

Kitsune Tomohisa
*przed szkołą*

Nie mógł dojść do słowa, więc tylko przytakiwał. Czuł radość kiedy patrzył na cieszącego się czarnowłosego.
- No chciałbym robić te wszystkie fajne rzeczy, które robią sławne zespoły: grać koncerty, wydawać płyty, jeździć w trasy po całym świecie...- oddał się marzeniom- To musi być fantastyczne uczucie, kiedy kochasz swoja pracę, jest Twoją pasją, przyjemnością.
Zaśmiał się.
- To nie o to chodzi, że się czepiam. - wyjaśnił - Po prostu jestem zbyt nieśmiały żeby występować publicznie, chyba zapadłbym się wtedy pod ziemię ze wstydu i przerażenia.